De onstuimige groei van Basic-Fit zette in de eerste helft van 2018 door. Het bedrijf opende 44 clubs, het leeuwendeel in Frankrijk, en het bedrijf zegt  goed op weg te zijn om dit jaar ten minste 100 clubs te openen.

Het vergezicht van topman René Moos is dat er op de lange termijn ten minste duizend clubs met de karakteristieke oranje huiskleur hun deuren hebben geopend. Naar eigen zeggen is Basic-Fit overigens al marktleider in Europa met 565 clubs.

De combinatie van een hoge groei en een aantrekkelijk rendement op geïnvesteerd kapitaal van iedere nieuw geopende sportschool (ten minste 30 procent na twee jaar) maken Basic-Fit een positieve uitzondering op de Amsterdamse beurs.

Hoewel de vorige week donderdag gepresenteerde kwartaalcijfers er keurig uitzagen, zijn er voor de zwartkijker in ieder geval drie zaken die het fundament onder de groeistrategie kunnen doen wankelen.

Risico 1: Franse prijsdruk noopt tot creatief tellen
Frankrijk is het beloofde land voor topman René Moos. Het percentage Fransen met een fitnessabonnement is met 7 procent ongeveer de helft van Nederland. Door de lage penetratie is er volgens Moos alle ruimte voor groei.

Van de 99 fitnessclubs die hun deuren in de laatste 12 maanden openden, waren er maar liefst 86 in Frankijk. Inmiddels is Frankrijk met 200 sportscholen uitgegroeid tot de belangrijkste markt voor Basic-Fit, voor België (168 centra) en Nederland (154 locaties).

Het valt echter op dat de Franse groei samenvalt met druk op de omzet per klant. In de eerste helft van het jaar daalde de omzet per lid namelijk met bijna twee kwartjes tot 19,30 euro per maand. In het eerste kwartaal was er ook al sprake van omzetdruk.

Basic-Fit geeft als verklaring dat het btw-tarief in Franrijk hoger ligt dan in België, Nederland en Spanje. Door de hogere afdracht aan de fiscus daalt de netto-omzet die Basic-Fit in de boeken moet presenteren.

Toch piekert financieel directeur Hans van der Aar er voorlopig niet over om de tarieven in Frankrijk te verhogen om de belastingafdracht te compenseren, wat bijvoorbeeld wel zou kunnen in een stad als Parijs waar alles duur is.

In een Basic-Fit vestiging, waar deze ook staat, moet je voor minder dan 2 tientjes kunnen sporten, zo was de duidelijke boodschap van Van der Aar bij de cijferbijeenkomst.

2 voor 1,5 = 1
Basic-Fit’s oplossing voor de terugloop in inkomsten per klant is creatief te noemen. Het bedrijf introduceerde recent een zogeheten duo-lidmaatschap, waarbij een klant die een tientje per maand meer betaalt iemand anders mag meenemen naar de gym. Dit mag bovendien elke keer een ander persoon zijn.

Doordat Basic-Fit het duo-abonnement als één klant in de boeken zet, zal de omzet per lid ongetwijfeld een impuls krijgen. Basic-Fit heeft een test gedaan bij enkele Franse clubs en circa 8 procent van de leden zou inmiddels hebben gekozen voor het dubbelcontract.

Twee kwartjes minder omzet per klant lijkt weinig, maar het is goed te realiseren dat Frankrijk op dit moment circa één-derde van de groepsomzet uitmaakt. Als de omzet per klant in de andere landen waar Basic-Fit actief stabiel is, betekent dat een nieuwe klant in Frankrijk al snel een euro minder oplevert dan de gemiddelde klant.

Aangezien Frankrijk de hoeksteen is van de groeistrategie van Basic-Fit is, doet een belegger er goed aan de inkomsten per klant in de smiezen te houden.

Overigens liet topman Moos weten dat de concurrentie in Frankrijk wat is toegenomen. Zo was er in de eerste helft van het jaar een aantal kleinere private-equity partijen bij deals betrokken. En ook lokale gyms geven zich niet zomaar gewonnen.

“Zodra kleinere sportscholen er lucht van krijgen dat er een Basic-Fit in de buurt opent, bieden ze klanten snel tweejaarcontracten aan tegen een stevige korting. Dat is hoe het spel gespeeld wordt”, aldus topman Moos bij de cijferpresentatie.

Risico 2: Druk blijft hoog om nieuwe leden te werven
In het halfjaarbericht spreekt Basic-Fit van een “stabiele ontwikkeling van het ledenaantal” bij haar 327 clubs die al ten minste 2 jaar hun deuren hebben geopend. Het gemiddelde aantal leden van deze zogeheten “volwassen clubs” steeg hier met slechts 3 leden: van 3.282 tot 3.285.

Het totale aantal leden mag dan nagenoeg onveranderd blijven, er is binnen het ledenbestand een stevig verloop.

Iemand die frequent de sportschool bezoekt weet dat nieuwe bezoekers er niet zelden de brui aangeven.

Bij de jaarcijferpresentatie liet topman Moos, tussen neus en lippen door, weten dat de gemiddelde lidmaatschapsperiode van een klant - die lid is van een sportschool die al twee jaar operationeel is - “stabiel was gebleven op 21 maanden”.

Dit betekent plat gezegd dat in minder dan één jaar de helft van het ledenbestand van deze volwassen clubs moet worden vernieuwd om het aantal leden constant te houden.

Gegeven het ledenaantal van circa 1,7 miljoen eind juni, moet Basic-Fit dus de komende 12 maanden maar liefst 900 duizend leden binnenhalen om het ledenaantal stabiel te houden.

Volgens Basic-Fit is gemiddelde duur van het lidmaatschap sinds de beursgang gestegen van 18 maanden naar 21 maanden halverwege 2018. Ook zou Basic-Fit’s gemiddelde aanzienlijk hoger liggen dan van de hele fitnessindustrie (12 maanden).

De groei in Basic-Fit’s gemiddelde van 3 maanden heeft er overigens vooral mee te maken dat elk jaar de volwassen clubs steeds volwassener worden, waardoor trouwe actieve sportschoolgangers het gemiddelde (verder) omhoog trekken.  Bij de halfjaarcijferpresentatie werd duidelijk dat ceo Moos er dan ook alles aan wil doen om klanten langer aan zich te binden. Ook het duo-lidmaatschap moet hierbij helpen.

“Onze ervaring is dat mensen die samen naar de sportschool gaan het ook langer volhouden”, aldus Moos. Ook coaching apps, waarvan Moos het gebruikspercentage van 4 procent nog teleurstellend noemde, en virtuele groepslessen moeten klanten langer binnenboord houden.

Basic-Fit zal zich moeten inspannen om bestaande leden langer vast te houden, om te vermijden dat ze grofweg het hele ledenbestand iedere 2 jaar moet vernieuwen via werving. Die werving is overigens niet gratis en uit zich niet alleen in tv-campagnes en reclame op social media, maar ook in kortingen op abonnementen en gratis extraatjes zoals sportdranken gedurende een aantal maanden.

Risico 3: Meer schuld op de balans
Toen Basic-Fit naar de beurs ging was er enige zorg over de balans. Inmiddels is de schuld wat afgebouwd, maar met een schuldratio van 2,7 eind juni kan nog steeds niet gezegd worden dat Basic-Fit ruim in zijn jasje zit (nettoschuld gedeeld door bedrijfsresultaat).

Door nieuwe boekhoudregels, die vanaf boekjaar 2019 gaan gelden, zal de balans er optisch nog een stukje minder florissant uitzien. De regels schrijven voor dat de (contante waarde van) leaseverplichtingen – kort gezegd – als schuld op de balans moeten worden gezet.

Aangezien de prijsstunter zo een beetje alle fitnesspanden leaset  is de impact op de balans van de regels veel groter dan bij de meeste Damrak-fondsen.

Hoewel Basic-Fit nog onderzoekt wat de precieze uitwerking van de regels zal zijn – welke discontovoet moet bijvoorbeeld gehanteerd worden en hoe ga je om met (verlengings)opties in contracten?  – is duidelijk dat de impact stevig zal zijn.

In het halfjaarbericht meldt Basic-Fit dat op dit moment voor een kleine 900 miljoen euro aan (niet contant gemaakte) toekomstige huurverplichtingen buiten de balans worden gehouden. Vanaf boekjaar 2019 verschijnt dit bedrag als schuld op de balans.

Bij een schuld van 310 miljoen euro halverwege 2018 is duidelijk dat de solvabiliteit flink zal verslechteren (eigen vermogen als percentage van het balanstotaal).

Basic-Fit geeft aan dat de wijziging van de regels geen impact heeft op de bankafspraken, maar veel beleggers zullen begin 2019 waarschijnlijk toch even schrikken.